CVA

Bij een Cerebrovasculair Accident (CVA), in de volksmond vaak ‘beroerte’ genoemd, treedt een plotselinge verstoring op van de doorbloeding van de hersenen. Dit kan het gevolg zijn van een hersenbloeding- of infarct, maar ook een ongeluk (trauma) kan een doorbloedingsstoornis in het hoofd veroorzaken. De hersenen kunnen na een CVA blijvend beschadigd zijn en dit heeft vaak complexe gevolgen voor het functioneren.

Dagelijks functioneren

Veel patiënten met een hersenbeschadiging als gevolg van een CVA hebben een ziekenhuisopname of revalidatietraject achter de rug. Zij zeggen vaak dat de problemen pas echt beginnen wanneer ze weer thuis zijn en hun oude leven proberen op te pakken. Vaak zijn er blijvende beperkingen in het dagelijks functioneren. Het lopen kan veranderd zijn, er kunnen evenwichtsstoornissen zijn, soms is er uitval van een lichaamszijde of een deel ervan. Er kan sprake zijn van krachtsverlies, een verstoorde coördinatie of een verminderd gevoel. Soms zijn er problemen met zien, spreken, begrijpen, concentreren en nadenken.

Interpretatie

Bij het adequaat handelen in het dagelijks leven ben je van veel lichaams- en hersenfuncties afhankelijk. Een goede en vlotte samenwerking tussen de verschillende gebieden in de hersenen is essentieel, en juist daar gaat het vaak mis bij mensen die een CVA hebben doorgemaakt. Zo volstaat niet alleen het kunnen zien met de ogen, maar moet je ook kunnen interpreteren wat je ziet. Je spierkracht kan intact zijn, maar je moet ook weten welke handelingen je in welke volgorde uitvoert om iets gedaan te krijgen. Je kunt iets voelen, maar herken je ook wat je voelt? Verder kan ook het gedrag en de stemming zijn veranderd na een CVA.
Kortom, er is een grote diversiteit aan stoornissen, die ook weer diverse problemen kunnen veroorzaken in het dagelijks leven van deze mensen.

Gezamenlijk en toch individueel

De CVA groep bestaat uit mensen die een hersenbeschadiging hebben en daar uiteenlopende verschijnselen aan hebben overgehouden. Ze zijn daardoor in verschillende mate beperkt in hun dagelijks functioneren. Het oefenen in de groep heeft als doel deze beperkingen zo klein mogelijk te houden op de langere termijn, waardoor zij zo lang mogelijk veilig en prettig zelfstandig kunnen blijven wonen.
Er wordt gezamenlijk geoefend, maar er is ook aandacht voor ieders individuele problematiek. Belangrijke onderdelen zijn het lopen en de balansfunctie, maar er is ook aandacht voor allerlei andere (eerder genoemde) stoornissen. Een belangrijk uitgangspunt is dat iedereen zich binnen de groep begrepen en veilig voelt.